Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερες απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Τους άφηνα να με χρησιμοποιούν όπως εκείνοι ήθελαν. Δεν ύψωσα ποτέ ανάστημα ούτε τους θύμωσα. Πως θα μπορούσα άλλωστε. Τους άφηνα να με εκμεταλλεύονται, να με χρησιμοποιούν, να με βολεύουν όπου τους βολεύει. Κάποιοι με αγάπησαν, με κάθισαν, μου μαρτύρησαν τα μυστικά τους. Μοιράστηκα ζωές ολόκληρες μαζί τους. Κάποιοι όμως με ταλαιπώρησαν, χαράχτηκαν πάνω μου οι δικοί τους πόνοι, οι δικοί τους άσωτοι βίοι. Στάλαξαν τα δικά τους δάκρυα πάνω στο μελαψό μου δέρμα. Μόνο αυτό παρέμεινε σταθερό ανά τα χρόνια. Όλα τα άλλα άλλαζαν σύμφωνα με την βούληση του εκάστοτε περιπατητή της ζωής μου. Αντίρρηση δεν έφερα, ποτέ.
Σαν παιδί τους με είχαν. Με φρόντιζαν. Με άλειφαν με «ενυδατικές» κρέμες, για να μην σκάσει το δέρμα μου, ήταν τραχύ, και με τα χρόνια έγινα ακόμα πιο πολύ. Μου άλλαζαν ρουχαλάκια, υφάσματα πολλά μου έβαλαν. Τα δοκίμασα όλα, ή τουλάχιστον σχεδόν όλα. Υλικά διάφορα, μετάξι, βελούδο, βαμβάκι. Όλα με χάιδεψαν και με συντρόφευσαν σε αυτό το μοναχικό ταξίδι, γιατί παρά την έντονη παρουσία και κινητικότητα γύρω μου πάντα μόνη μου έμενα, να νοσταλγώ τα περασμένα καλοκαίρια, τις παιδικές φωνές, τις μυρωδιές που σου γαργάλαγαν την μύτη, το άγγιγμα του αέρα, το τεχνητό χιόνι στο δέντρο. Όλα τεχνητά έγιναν με τα χρόνια. Κι εγώ αχρήστευα.
Περνάνε τα χρόνια, αλλάζεις παραστάσεις, αλλάζεις χέρια πολλά, νοοτροπίες, τρόπους ζωής. Σε κάποιον θα ταιριάζεις, σε κάποιον όχι. Κι όσο μεγαλώνεις τόσο σκληραίνεις και γίνεσαι ευαίσθητος, υπερ-ευαίσθητος. Σε κάθε άγγιγμα, σε κάθε κίνηση, σε κάθε χτύπημα. Μένουν πάνω σου τα σημάδια απ’τα σκαλίσματα, απ’τις χαρακιές. Απ’τις μπογιές των παιδιών που σε βρήκαν γελοίο κι αποφάσισαν ότι δεν είναι σωστό να μοίαζεις απλά με κλόουν, πρέπει να γίνεις. Κι έτσι βαφτίζεσαι στις παρδαλές διαθέσεις του καθενός και συμβιβάζεσαι, οσότου να είναι αργά, μα δεν είναι ποτέ αργά. Πάντα κάποιος βρίσκεται εκεί να σε μαζέψει από την άκρη του δρόμου, από κάποιο παλαιοπωλείο χαμένων ονείρων, από κάποια μπουτίκ που πουλάει μισοτιμής ντεμοντέ υποσχέσεις. Κι εσύ την αποτελείς.