« Έμποροι Ηθικής »

            Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης μας μιμούμαστε τις κινήσεις των άλλων και αναπαράγουμε τις σκέψεις τους ωσότου να αποκτήσουμε δική μας αντίληψη(?), η οποία έρχεται μετά από πολλά χρόνια αλληλεπιδράσεων. Κατά το διάστημα των αλληλεπιδράσεων αυτών η αγελαία επιθυμία του ανθρώπου να ανήκει κάπου συχνά τον οδηγεί στην υιοθέτηση τεχνικών προκειμένου να ελέγξει τις εντυπώσεις που διαμορφώνουν οι άλλοι για τον ίδιο και για τις πράξεις του.

 Ως άτομα υιοθετούμε χαρακτήρες και μετατρεπόμαστε σε πρόσωπα, σε εκείνα που θα θέλαμε να ήμαστε. Δεν μπορεί να είναι μια απλή ιστορική συγκυρία το γεγονός ότι παλαιότερα η λέξη πρόσωπο σήμαινε και προσωπείο. Προκειμένου να γίνουμε λοιπόν τα πρόσωπα που θέλουμε φοράμε το προσωπείο που ταιριάζει στην εκάστοτε περί/παρά-σταση και ερμηνεύουμε έναν εαυτό και μια ζωή στης οποίας αποτελούμε μέρος. Έτσι αναπαράγονται και μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά  αξίες και ήθη τα οποία μπορεί και να μην ταιριάζουν με τις επιλογές που θα θέλαμε να κάνουμε, αλλά τις οποίες παρόλα αυτά τα υποδυθούμε πως πρεσβεύουμε, συνεχίζοντας αυτό το αέναο παιχνίδι των ερμηνειών. Έτσι κινδυνεύουμε να πιστέψουμε ότι η πραγματικότητα που πλασάρουμε στους άλλους ως αληθινή είναι όντως πραγματική.

Ο ίδιος ο Gouldner έχει πει ότι τα άτομα παράγουν μάλλον παραστάσεις παρά πράγματα. Ζώντας όμως  ο άνθρωπος μια ζωή μέσα στις φαντασιώσεις και τις ονειροπολήσεις ταυτίζεται με κάτι το οποίο καμιά σχέση με την πραγματικότητα δεν έχει. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα?

Jonisa Dhionisia Litsi