Μαθαίνοντας για την κατάθλιψη

Η κατάθλιψη είναι ψυχική ασθένεια που επηρεάζει το σώμα, το συναίσθημα και τη σκέψη. Οι έρευνες δείχνουν ότι το 10% του πληθυσμού παρουσιάζει στη διάρκεια της ζωής του τουλάχιστον ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.  Η κατάθλιψη είναι αποτέλεσμα μιας ποικιλίας παραγόντων που δρουν πάνω στην ιδιοσυγκρασία του ατόμου και προκαλούν σοβαρή ψυχική διαταραχή καθώς διαταράσσουν σημαντικά  τη φυσιολογική λειτουργικότητα του ατόμου, προκαλώντας του ψυχικό πόνο και αρνητικά συναισθήματα. Τέτοιοι παράγοντες είναι:

·        Γενετικοί παράγοντες. Διάφορα γονίδια μεταβιβάζουν χαρακτηριστικά που αυξάνουν την ευαλωτότητα στη νόσο, η οποία θα εκδηλωθεί εάν επιδράσουν και άλλοι παράγοντες.

·        Βιολογικοί παράγοντες. Συγκεκριμένες σωματικές ασθένειες, φάρμακα ή ουσίες αποτελούν την αιτία για πάνω από 10%-15% των καταθλίψεων. Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι δρουν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και επηρεάζουν τη λειτουργία εκείνων των περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες ρυθμίζουν το συναίσθημα.

·        Ψυχοκοινωνικοί παράγοντες. Σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν νωρίς στη ζωή του ατόμου, όπως οι πρώιμες απώλειες, η έλλειψη στοργής, η έκθεση σε σωματική ή φυσική βία, στρεσογόνα γεγονότα της ζωής όπως ένα διαζύγιο ή η οικονομική δυσχέρεια.

Τέλος, ο τρόπος με τον οποίο το άτομο σκέφτεται και αντιλαμβάνεται τη ζωή του και την πραγματικότητα μπορεί να ευνοήσει την  εμφάνιση κατάθλιψης.

Η κατάθλιψη δεν εμφανίζεται σε όλους τους ασθενείς με τα ίδια συμπτώματα. Όπως και να έχει, το άτομο υποφέρει πολύ και αυτό περνά και στην καθημερινότητα του. Σε γενικές γραμμές, τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν επαναλαμβανόμενες δυσάρεστες σκέψεις, οι οποίες συχνά δεν απορρέουν από πραγματικά γεγονότα και κάνουν το άτομο να αισθάνεται έντονη αδικαιολόγητη θλίψη. Συγκινούνται εύκολα, ακόμα και με ασήμαντα ερεθίσματα, άλλες φορές όμως η λύπη που τους καταπλακώνει δεν μπορεί να εκφραστεί. Δραστηριότητες  που στο παρελθόν τους ικανοποιούσαν τώρα τους αφήνουν αδιάφορους. Παραμελούν την εμφάνιση τους, νιώθουν κουρασμένοι και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν. Αντιμετωπίζουν διαταραχές στον ύπνο τους ενώ η επιθυμία για σεξουαλική επαφή είναι μειωμένη έως ανύπαρκτη. Πιστεύουν ότι ο κόσμος γύρω τους είναι ανυπόφορος και αποπνικτικός και απομακρύνονται από γνωστούς και φίλους. Αισθάνονται ανήμποροι, υποτιμούν τον εαυτό τους, τους οποίους επικρίνουν συνεχώς. Συχνά έτσι οδηγούνται σε αυτοκαταστροφικές σκέψεις.  

Τα 2/3 των ασθενών καταλαμβάνονται από ιδέες αυτοκτονίας  και το 10% -15% προβαίνει σε κάποια απόπειρα.

Lici Jonisa Dhionisia

jolitsi@yahoo.gr

Το άρθρο αυτό βασίστηκε πάνω σε ποικιλία ενημερωτικού υλικού του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης( www.mohaw.gr) και του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής υγείας (www.epipsi.gr)